แมววัด

ยูโตะ ฟุคะยะ เด็กสมุดบันทึก เริ่มเขียนเรื่องนี้ขณะอายุ ๙ ขวบ หลังจากเขียนบันทึกครั้งแรกเมื่อ ๗ ขวบ และวาดรูปประกอบเอง วิธีสมุดบันทึกคือวิธีค้นหาอัจฉริยภาพของเด็กได้อย่างน่าอัศจรรย์ ก่อนเขียนบันทึกจริงจัง ยูโตะเล่าว่า สอบภาษาไทยได้คะแนนไม่ดี และไม่ชอบภาษาไทยนักแต่หลังจากบันทึกไม่นาน บรรณาธิการก็บอกเด็กชายว่า ยูโตะจะเก่งภาษาไทย เพียงปีรุ่งขึ้น คำทำนายก็เป็นจริง ยูโตะพัฒนาภาษาไทยในโรงเรียนได้จนน่าอัศจรรย์ และกลายเป็นเด็กเก่งภาษาไทย ขณะเดียวกันก็ได้แสดงฝีมือวาดรูปที่เก็บซ่อนไว้ตลอดเวลา ให้ปรากฏแพร่หลายจนเป็นรูปประกอบในหนังสือด้วย